Γιου γουίλ πηξ..!!!

Ο τίτλος τα λέει όλα νομίζω. Αυτό μου είπε προφητικά ένα φιλαράκι πρόσφατα στο τηλ! Δυστυχώς διανύω μία περίοδο που τα εγκεφαλικά κύτταρα πεθαίνουν άκλαυτα. Ξεχνάω και τι μέρα είναι πολλές φορές. Οπότε δεν έχει και πολλά να γράψεις ή χρόνο αν και προκύπτουν διάφορες ενδιαφέρουσες συζητήσεις κάθε μέρα. Και μιας και που το θύμισε ένα (άλλο) φιλαράκι σήμερα κολλάει και ένα τραγουδάκι στην όλη υπόθεση νομίζω. Μου θυμίζει παλιές εποχές που άκουγα στο γυμνάσιο Panx Romana το "Κράτος Κλειστόν" και η μητέρα μου άκουγε τους στοίχους και νόμιζε ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου.. "Ελλάς Ελλήνων δικαστών, άνευ βουλής και εκλογών, κράτος κλειστόν".. Προφανώς δεν μπορούσε να καταλάβει ότι το έλεγαν ειρωνικά.. Τώρα που τα γράφω και το σκέφτομαι.. Είναι επίκαιρο αν σκεφτεί κανείς ότι έχουμε δικαστή σαν υπηρεσιακό πρωθυπουργό τώρα, δεν έχουμε βουλή και οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάνουν τα πάντα για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών εκβιάζοντας τον λαό να (ξάνα)ψηφίσει τα κόμματα που μας έφεραν σε αυτή την ξεφτίλα.. Είπαμε καλή η ΕΕ, αλλά είναι προφανές ότι με την μέχρι στιγμής πορεία δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση και απλά ξεπουλιόμαστε.. Και η καταστροφολογία συνεχίζεται..



Κατά τ' άλλα η μέρα σήμερα είναι ότι πρέπει για μπάνιο αλλά δεν μπορώ να το εκμεταλλευτώ.. Ευτυχώς με λίγη τύχη έρχεται φοιτητική άδεια σύντομα να αφήσω και λίγα γένια να νιώσω και κατά βάση άνθρωπος και κατ' επέκταση φοιτητής.

Βλέποντας μία χαριτωμένη ταινιούλα χθες στην προσπάθεια μου να σκοτώσω την ώρα μέχρι να βγω μου έμεινε μία ατάκα του πρωταγωνιστή.. "Αυτά που λέμε σήμερα, θα τα σκεφτόμαστε σε 5 χρόνια και θα λέμε: Τι βλακείες έλεγα τότε!". Ελπίζω να μην τα λέω αυτά σε 5 χρόνια από τώρα για αυτά που γράφω τώρα, αν και για κάποιο περίεργο λόγο μου φαίνεται πολύ πιθανό.
Νοητή σημείωση: Που στο καλό την ξέρω ρε γμτ αυτήν την ηθοποιό που έπαιζε τη Μισισσίπι (Ναι! τραγικό όνομα.. αλλά ωραία κοπελίτσα! Χεχε..).

Μίας και μου το θύμισε χθες ο Μητσάρας θέλω να βρω και κάποια "καλή" φωτογραφική μηχανή (αποφεύγω τον όρο "επαγγελματική" γιατί οι τιμές τους είναι ανέφικτες). Αν και το "έχω" πιστεύω γενικότερα πρέπει να βρω και κάναν οδηγό (Το Photography for Dummies δεν πιάνεται!). Και ίσως βοηθήσει και μία φίλη που υποτίθεται ότι πάει σε σεμινάρια φωτογραφίας στο ΕΜΠ. (Το καλό που της θέλω!)

Τόσο καιρό έχω κατά νου να φτιάξω ένα μπλογκ με τεχνικά/προγραμματιστικά/γκικ(geek)/λίνουξ/android περιεχόμενο (ε να μην το κάψω αυτό εδώ!), αλλά όλο το αναβάλλω. Πρέπει να βρω και κάποιο πιασάρικο όνομα για να γουστάρω. Σκεφτόμουν το "Geeklander" σε παρωδία αυτού εδώ αλλά δεν μου πολυ-αρέσει.. Θα σκεφτώ κάτι που θα μου πάει. Όταν βρω χρόνο να φτιάξω με το Arduino μου ένα μετρητή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και θα ήταν ότι πρέπει για να το έβαζα εκεί!

Υ.Γ. Θέλω να πάω για μπάνιο!!!
Υ.Γ. 2. Πρίγκιψ των δου-βου κάνε μας περήφανους! ;)

Πάουλο Κοέλο και πράσινα άλογα!

Πολύ τρέξιμο έχει πέσει τελευταία, και το άφησα παραπονεμένο το blog μου και ένας Θεός ξέρει πότε θα βρω χρόνο να ξαναγράψω οπότε τώρα που μου τη βίδωσε είναι μία πολύ καλή ευκαιρία. Οπ! Πρώτη μου ανάρτηση για το 2012! Καλή μας χρονιά!
Κάνοντας λοιπόν χώρο στη βιβλιοθήκη μου πρόσφατα πέτυχα το βιβλίο "Ο Αλχημιστής" του Πάουλο Κοέλο.. Και δυστυχώς θυμήθηκα την περίφημη ατάκα που περιέχει: "Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, τότε όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις.". Ε είσαι καραγκιόζης ρε φίλε! Άλλο αισιοδοξία και άλλο βλακεία!
Δηλαδή αρκεί να θέλω κάτι πάρα πολύ, και το σύμπαν θα μου το φέρει στο πιάτο! Μου θυμίζει την γιαγιά μου που μου έλεγε στις εξεταστικές μου ότι η προσευχή και η πίστη στον Άγιο Τάδε είναι σημαντικότερη από το σωστό διάβασμα!
Ή αν το πάρεις αλλιώς, αν ήθελα κάτι πάρα πολύ αλλά τελικά δεν το κατάφερα ή δεν έγινε τέλος πάντων, τότε σημαίνει αυτομάτως ότι δεν το ήθελα αρκετά πάρα πολύ.. Χμμ.. Πόσο πάρα πολύ πρέπει να το θέλω δηλαδή για να γίνει; Υπάρχει κλίμακα; Να μας πεις ρε Κοέλο να ξέρουμε.
Και φυσικά το κορυφαίο όλων, είναι ότι όχι μόνο σε μένα (είπαμε δεν είμαι τόσο γκαντέμης) αλλά κατά γενική ομολογία, όταν θέλεις κάτι πάρα πάρα πααάρα πολύ τότε το σύμπαν κάνει τα πάντα για να μην το πετύχεις! Ε έτσι είναι! Οπότε τι φούμαρα κάθεσαι και μας πουλάς; Απλά έγραψες αυτά που ήθελε ο κοσμάκης να ακούσει και σου λέει μετά πόσο γαμάτος και ουάου είσαι, και καλά. Μούφες! Για να μην σχολιάσω και το υπόλοιπο βιβλίο..

Πάντως όταν πέτυχα πριν μερικά χρόνια στο Ελ. Βενιζέλος το Έντεκα Λεπτά σε paperback έκδοση γύρω στα οκτώ-δέκα ευρώ, και είπα να του δώσω μία δεύτερη ευκαιρία δεν ήταν τόσο χάλια. Αν και με έφτασε αρκετές φορές να θέλω να το πετάξω από το παράθυρο με τον κυνισμό του..

Υ.Γ.1. Νομίζω ότι τα πολλά ΜΠΡΑΦ με έχουν πειράξει..
Υ.Γ.2. Βλέπω υπάρχει και άλλος κόσμος που συμφωνεί μαζί μου! Χεχεχε!