Saturday, January 28, 2012

Πάουλο Κοέλο και πράσινα άλογα!

Πολύ τρέξιμο έχει πέσει τελευταία, και το άφησα παραπονεμένο το blog μου και ένας Θεός ξέρει πότε θα βρω χρόνο να ξαναγράψω οπότε τώρα που μου τη βίδωσε είναι μία πολύ καλή ευκαιρία. Οπ! Πρώτη μου ανάρτηση για το 2012! Καλή μας χρονιά!
Κάνοντας λοιπόν χώρο στη βιβλιοθήκη μου πρόσφατα πέτυχα το βιβλίο "Ο Αλχημιστής" του Πάουλο Κοέλο.. Και δυστυχώς θυμήθηκα την περίφημη ατάκα που περιέχει: "Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, τότε όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις.". Ε είσαι καραγκιόζης ρε φίλε! Άλλο αισιοδοξία και άλλο βλακεία!
Δηλαδή αρκεί να θέλω κάτι πάρα πολύ, και το σύμπαν θα μου το φέρει στο πιάτο! Μου θυμίζει την γιαγιά μου που μου έλεγε στις εξεταστικές μου ότι η προσευχή και η πίστη στον Άγιο Τάδε είναι σημαντικότερη από το σωστό διάβασμα!
Ή αν το πάρεις αλλιώς, αν ήθελα κάτι πάρα πολύ αλλά τελικά δεν το κατάφερα ή δεν έγινε τέλος πάντων, τότε σημαίνει αυτομάτως ότι δεν το ήθελα αρκετά πάρα πολύ.. Χμμ.. Πόσο πάρα πολύ πρέπει να το θέλω δηλαδή για να γίνει; Υπάρχει κλίμακα; Να μας πεις ρε Κοέλο να ξέρουμε.
Και φυσικά το κορυφαίο όλων, είναι ότι όχι μόνο σε μένα (είπαμε δεν είμαι τόσο γκαντέμης) αλλά κατά γενική ομολογία, όταν θέλεις κάτι πάρα πάρα πααάρα πολύ τότε το σύμπαν κάνει τα πάντα για να μην το πετύχεις! Ε έτσι είναι! Οπότε τι φούμαρα κάθεσαι και μας πουλάς; Απλά έγραψες αυτά που ήθελε ο κοσμάκης να ακούσει και σου λέει μετά πόσο γαμάτος και ουάου είσαι, και καλά. Μούφες! Για να μην σχολιάσω και το υπόλοιπο βιβλίο..

Πάντως όταν πέτυχα πριν μερικά χρόνια στο Ελ. Βενιζέλος το Έντεκα Λεπτά σε paperback έκδοση γύρω στα οκτώ-δέκα ευρώ, και είπα να του δώσω μία δεύτερη ευκαιρία δεν ήταν τόσο χάλια. Αν και με έφτασε αρκετές φορές να θέλω να το πετάξω από το παράθυρο με τον κυνισμό του..

Υ.Γ.1. Νομίζω ότι τα πολλά ΜΠΡΑΦ με έχουν πειράξει..
Υ.Γ.2. Βλέπω υπάρχει και άλλος κόσμος που συμφωνεί μαζί μου! Χεχεχε!